یوونتوس ، باشگاهی که «تاب آورد»

اگرچه بیانکونری داخل زمین حکمفرماست، در حال تلاشند تا خارج از زمین هم با بزرگترین باشگاه ها رقابت کنند.

اخیرا آندره آ ‌آنیلی به تمجید از یوونتوس رکورددارش پرداخت، باشگاهی که 387.9 میلیون یورو در سال اقتصادی گذشته که 30 ژوئن 2016 به پایان رسید درامد کسب کرده است. آنها گزارش کردند که 4.1 میلیون یورو سود عملیاتی داشته اند که 1.8 میلیون یورو از سال قبل بیشتر بوده است، قهرمان ایتالیا دارد به آرامی در تلاشش در زمینه ی رسیدن به تیم های بزرگ اروپایی دیگر موفق می شود.

او توضیح داد:

سودای اصلی این باشگاه همواره فوتبال بوده، هست و خواهد بود. پیروزی سنت ماست، پیشه ی ما ثبات و اقتصادی و مالی در بخشی پیچیده است.

بردن جام ها در زمین و در عین حال حفظ تعادل اقتصادی ماموریت همیشگی یوونتوس بوده است. کسب این دستاوردها با توجه به اوضاع وخیم بعد از کالچوپولی مسئله ای است که باید ستایش شود. وقتی مسئله ی ساخت یک پروژه ی ورزشی در میان باشد، هیچ تیمی به خوبی بیانکونری کار نکرده است. انها نه تنها توانسته اند به رویه ی گذشته شان در قهرمانی در سری آ برگردند، بلکه حالا به عنوان یکی از شانس های قهرمانی در باپرستیژترین جام اروپا در نظر گرفته می شوند.

باشگاهی که با خریدهای قمارگونه و همزمان سرمایه گذاری برای ساخت ورزشگاه و زیرساخت های باشگاه ساخته شد، باعث شد این تیم نمونه ای برای همگان باشد. بازیکنانی نظیر آندره آ پیرلو، پل پوگبا، آرتورو ویدال و آندره آ ‌بارتزالی در حالی با مقادیر اندک و یا رایگان برای کسب موفقیت به تیم اضافه شدند که همه به این انتقال ها می خندیدند. دوران حرفه ای پیرلو و بارتزالی رو به اتمام بود، آن زمان آندره آ‌ رانوکیا مدافع جوانِ روی بورس در لیگ بود، منتقدان می گفتند یووه مدافع میانی اشتباهی را از باری به خدمت گرفته است و در عین حال آلوارو موراتا مهاجمی طرد شده انگشاشته می شد که در رئال مادرید نیمکت نشین بود.

تنها دو سال باید به عقب برگردیم تا یووه را در حال رقابت در فینال لیگ قهرمانان با بارسلونا در سال 2015 ببینیم، جایی که 100 میلیون یورو از شرکتشان در مسابقات عایدی گرفتند. بانوی پیر، ثروتمند و تحسین شده، توانسته است امور مالی اش را اینقدر خوب مدیریت کند که دیگر نیازی به فروش بازیکنان باارزشش ندارد و در عین حال می تواند پولش را برای شکستن رکورد و آوردن ستاره هایی چون گنزالو ایگوایین خرج کند. یوونتوس به جایگاه قبلی اش برگشته است.

با این حال، چیزی که قهرمان ایتالیا را اینقدر قابل احترام می کند این است که آنها چطور خود را وقف دستیابی موفقیت ورزشی کرده اند. این تیم که به خاطر شبکه ی استعدادیابی و توانایی اش برای شناختن بازیکنان فوق العاده ی آینده شناخته شده است، توانسته امثال کومان را کشف کند و باعث تبدیل موراتا و پوگبا به بازیکنان کلاس جهانی شده است. این تنها در خدمت پررنگ کردن طرفداری باشگاه از میراثش است، باشگاهی سازنده!

با این همه این سوالاتی مطرح می شود که این فداکاری برای دستاوردهای ورزشی شاید به منفعت خود باشگاه آسیب زده باشد. اینجا باشگاهی نیست که مثل رئال مادرید و یا منچستریونایتد به شکل بنگاه اقتصادی اداره شود، بلکه به ارزش های سنتی بها می دهد.

منچستریونایتد امسال 70ـمین (یا نزدیک به این) قرارداد اسپانسری پرمنفعتش را به همگان معرفی کرد. این نشان می دهد که این باشگاه های اروپایی چطوردر عین اینکه دلارها را درو می کنند، همکاری های پولی راهبردی شان را در کنار تورهای مختلف و دشوار ― ولی پرسود ― در اقسی نقاط جهان برای کسب هوادار بیشتر در اولویت قرار می دهند.

شاید این موضوع توضیح بدهد که چرا یوونتوس همچنان از نظر درامد تجاری پشت سر امثال پاریس سن ژرمن و بایرن مونیخ قرار دارد.

بر طبق رده بندی لیگ پولِ Deloitte، یوونتوس 73.5 میلیون یورو از درامدش را از راه تبلیغاتی به دست آورد، به این معنا که این باشگاه هنوز به پولی که از پخش تلویزیونی دریافت می کند وابسته است. جهانی سازی برند باشگاه باید اولویت غول های تورینی باشد چرا که آنها برای برابری کردن با درآمد باشگاه هایی که به لیگ ها بزرگتر و جذاب تر تعلق دارند به مشکل برخورده اند.

با این همه با توجه به اینکه بایرن مونیخ باشگاهی که به لیگ تک قطبی مشابهی تعلق دارد، 278 میلیون یورو از راه تبلیغاتی درامد کسب کرده است، باید تلاش بیشتری انجام شود. تفاوت بین این مبالغ وقتی بیشتر به چشم می آید که بدانیم یوونتوس طبق رده بندیِ Repucom، پنجمین تیم پرطرفدار در اروپاست.

بخش اعظمِ افزایش فوق العاده و 83٪ـی درامد تبلیغاتی غول های باواریایی از سال 2009 تا 2014 به خاطر قراردادهای زیرکانه شان با آئودی، تله کام و آلیانز بوده است. طبق آمار Swiss Ramble، بایرن قطعا به این خاطر که «پرطرفدار ترین تیم در بزرگترین بازار تجاری اروپا » ـست سود برده است، اما این موضوع قطعا ما را متوجه میکند که یووه تا چه حد توانسته در به دست آوردن همکاری های اقتصادی موفق باشد.

یووه ای ها برای تغییر «مال التجاره» ـشان مشکل دارند و با اینکه آنها تیم پرطرفداری در سطج جهانی هستند، اما باید تلاش های بیشتری برای به دست آوردن هواداران خارجی انجام دهند. کارهای ساده ای مثل خریدن بازیکن های آسیایی و یا خرید ستاره هایی که برند بزرگتری دارند می تواند شهرتشان را بیش از پیش افزایش دهد. سرمایه گذاری برای بازیکنانی مثل مارکو پیاتسا و دنیله روگانی نشان دهنده ی سرمایه گذاری هوشمندانه ی آنها برای آینده است، اما این کارها نمی تواند توجهات زیادی را در چین و آمریکا به خود جلب کند، یادمان باشد هواداران فوتبال در این دو کشور برای نشان دادن علاقه اشان دوست دارند پول خرج کنند.

آیا باید نگران شویم؟ اگر نقشه های آنیلی و دوستانش به ثمر بنشینند، نه.

طبق گزارشی که در اوایل سال جاری اعلام شد، یوونتوس می خواهد مجموعه ای از هتل ها و رستوران های زنجیره ای را در سراسر جهان افتتاح کند تا برندش را جهانی ساخته و به مشتری ها و هواداران بالقوه این فرصت را بدهد که در رستوران های J غذا صرف کنند و یا شب را درJ ― هتل بگذرانند.

اینجور پروژه ها می تواند باعث شود یووه به اولین کمپانی فوتبالی بین المللی تبدیل شود که، حداقل روی کاغذ، توانایی افزایش درامد را حتی تا حد باشگاه هایی نظیر رئال مادرید کسب کند.

اول از همه باید منتظر افتتاح دهکده ی یوونتوس بمانیم تا بفهمیم که قدم رو به جلوی بعدی باشگاه چیست، اما احساس جمعی این است که یوونتوس بدون ایجاد یک چالش اقتصادی درست و حسابی به تماشای پیشرفت رقبایش نخواهد نشست.

مینا روزکی، فوتبال ایتالیا

«به اشتراک گذارید»

نازنین راهبر«نگارنده اخبار»

ارتباط با نگارنده: